Na naszej planecie najczęściej występującym metalem jest żelazo oraz jego stopy. Jak powszechnie wiadomo nie jest to jedyny metal znany i stosowany. Wszystkie pozostałe, a więc niezawierające żelaza, nazywane są metalami kolorowymi lub nieżelaznymi. Grupa ta obejmuje również metale szlachetne.
Metale szlachetne to takie, które charakteryzują się odpornością chemiczną i słabą reakcją na inne pierwiastki. Praktycznie niepoddające się korozji, odporne na wodę i kwasy metale szlachetne to zarówno kruszce najcenniejsze, jak złoto, srebro, platyna i pallad, jak i ind, osm, ren, rod, ruten i rtęć. Większość metali szlachetnych osiąga bardzo wysokie ceny, co wynika w znacznym stopniu z ich rzadkości, problemów z wydobyciem, kończących się złóż, a także skomplikowanych technologii wyodrębniania ich czystej postaci.
Metale kolorowe dzielone są na lekkie i ciężkie. Lekkie to magnez, aluminium i tytan, natomiast do ciężkich zalicza się cynk, cynę, kadm, bizmut, cyrkon, ołów, kobalt, nikiel, miedź (uznawaną także za metal półszlachetny), złoto srebro, platynę, pallad, molibden, tantal i wolfram.
Metale szlachetne to cenny surowiec, ich złom poddawany jest więc recyklingowi, by móc ponownie wykorzystywać zużyte surowce. Skup metali kolorowych (w tym szlachetnych), a także skup tytanu prowadzi nasza firma. Dysponujemy sprzętem i wiedzą niezbędnymi do wyceny, dlatego skup prowadzimy uczciwie, z korzyścią dla każdego klienta.
Charakterystyczne właściwości metali nieżelaznych
Poszczególne metale nieżelazne mają swoje charakterystyczne właściwości. Niektóre z nich omówimy pokrótce, zaczynając od metali szlachetnych.
Złoto jest najbardziej plastycznym metalem spośród dotychczas znanych. Podobno z jednej uncji, czyli 31 gramów, można wykonać drut o długości 10 kilometrów. Złoto jest doskonałym przewodnikiem prądu i temperatury, toteż stosuje się je do odprowadzania ciepła – nawet w dyszach promów kosmicznych. Ze złota wykonywane są przewody głośnikowe w zestawach audiofilskich, ponieważ nie powstają w nich zakłócenia ani odkształcenia oryginalnego dźwięku. Złoto to także metal inwestycyjny oraz powszechnie używany w przemyśle jubilerskim.
Z kolei srebro ma największy spośród wszystkich metali współczynnik odbijania światła widzialnego, dlatego jest stosowane do produkcji wysokiej jakości luster. Ma także najwyższą przewodność prądu. Jest metalem kowalnym i ciągliwym, o dobrej przewodności cieplnej. Stosowane w elektronice, jubilerstwie i fotografii, ponieważ jego halogenki są światłoczułe.
Pallad to obecnie metal, którego ceny potrafią przewyższać cenę złota. Ze względu na właściwości chemiczne bywa używany do produkcji katalizatorów spalin, jest też chętnie wykorzystywany w przemyśle jubilerskim, stomatologii, nanotechnologii, medycynie oraz lotnictwie. Kolekcjonerzy kupują go w postaci specjalnie bitych monet.
Pallad, platyna, rod, ruten, osm i iryd to platynowce. Są to (z wyjątkiem szaroniebieskiego osmu) metale srebrzyste o wysokiej gęstości, odporne i bierne chemicznie. Najbardziej odporny chemicznie jest iryd, którego nie zdoła rozpuścić nawet tzw. woda królewska, czyli mieszanka stężonego kwasu solnego i azotowego. Platynowce występują często w rudach miedzi i niklu. Mają wysokie temperatury topnienia oraz twardość, dlatego wykorzystuje się je m.in. w stopach odpornych na wysokie temperatury i agresywne czynniki chemiczne. Niealergiczne właściwości sprawiają, że platynowce są też materiałem do produkcji protez i implantów.
Miedź sprawdza się znakomicie jako przewodnik elektryczny i cieplny, dlatego wykonuje się z niej przewody i rury, a także instalacje wodociągowe. Jest to metal miękki i plastyczny. Pod wpływem tlenu pokrywa się zielonkawą warstwą, która pełni funkcję ochronną, dlatego pokrycia dachowe z miedzi należą do najtrwalszych – mogą zachowywać funkcjonalność nawet przez 250 lat.
Wolfram to natomiast metal o niezwykłej twardości, dlatego stanowi podstawę do produkcji węglików spiekanych, bez których nie byłoby współczesnych wierteł, pił ani innych narzędzi do cięcia, frezowania i toczenia metali oraz obróbki kamienia.
Z ołowiu, metalu ciężkiego i łatwo topliwego, produkuje się powszechnie amunicję, ale też ekrany chroniące przed promieniowaniem gamma i rentgenowskim. Ołów wykorzystywany jest też w farbiarstwie, a także w produkcji akumulatorów. Ze względu na silnie trujące właściwości, stosowanie ołowiu w przedmiotach powszechnego użytku zostało wyeliminowane niemalże do zera.